stempel......
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
27 Januari 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Vanmorgen voor school naar de Emigratie om mijn visum te verlengen. Alles ingevuld samen met een werknemer van Albert. Na ingevuld te hebben zei de dienstdoende employee, Jakarta heeft vergeten een stempel in het paspoort te zetten, dus je moet terug naar Jakarta. Alsof het bij de buren is.
Ik heb 3 dagen de tijd. Wat zal ik doen? Vliegtuig vind ik te duur, dus ik heb een ticket gekocht voor de nachttrein om vanavond 23.00 uur af te reizen naar Jakarta, 7 uur treinen. Dan is het nog de vraag of ik meteen terug kan reizen omdat de stempel 2 dagen in beslag kan nemen. De chauffeur zei, de fout ligt bij hun ze laten je Yokya in zonder stempel en vervolgens mag je het zelf oplossen. Tjaaaa maar wat doe je eraan, dit is Indonesia! Dat hoef ik hem niet te vertellen.
Dus maak ik er vandaag een relax dagje van om mij vervolgens in het avontuur van de bureaucratie te storten.
Oh ja ik neem mijn badpak mee, je kunt nu zwemmen door de straten van Jakarta, maak dat maar eens mee. Halleluja.
Vanavond bidden hier 32 kindertjes voor mij dat het allemaal goed komt, wat wil ik nog meer......
Dus volgers, wellicht enkele dagen geen blog.
Even alles laten bezinken. Het zat me niet lekker, wat kan ik er aan doen dat ze een stempel vergeten? Albert en Lloyd gebeld. Ik wil terug en toch nog even vertellen dat het mijn schuld niet is en ik met de gebakken pisang zit. Daarbij kost het me veel geld. Goed idee volgens hen, met enkele tips van hun ben ik achter op de scooter van Mas naar het vliegveld gegaan, afdeling Internationaal reisverkeer.
Daar werd ik serieus genomen, ( mijn paar jaar theater school hielp mij een handje). Het begon met 1 employee, vervolgens kwam de 2e, een half uur later waren het er 5. Ik heb er 1 1/2 uur gezeten, er werd heen en weer gebeld. Iedereen sprak zich tegen. Een ding is zeker, het is een gigantische zaak.In mijn ooghoeken zag ik passagiers doorlopen omdat er niemand meer aan de band stond, allen op het kantoor. Hilarisch. Uiteindelijk werd me medegedeeld dat een van de mannen mijn school kent en daar kontakten heeft. Morgen belt hij school om door te geven wat er uiteindelijk beslist wordt. Ik wil mijn mobiele nummer geven maar dat is niet nodig, ze bellen school...... Het slechste scenario geven ze mee, is een vlucht naar Jakarta die zij boeken. Ik heb gezegd dat wanneer het mijn fout zou zijn ik alle begrip heb. Maar dit is niet mijn fout, en ik heb geen extra geld. Dat zouden ze meenemen in hun besluit......?????
Ik beloof hun een echt Ned. cadeautje wanneer ze iets in mijn voordeel kunnen betekenen. Veel gelach. De klompjes staan klaar!!!!!
Ik heb 3 dagen de tijd. Wat zal ik doen? Vliegtuig vind ik te duur, dus ik heb een ticket gekocht voor de nachttrein om vanavond 23.00 uur af te reizen naar Jakarta, 7 uur treinen. Dan is het nog de vraag of ik meteen terug kan reizen omdat de stempel 2 dagen in beslag kan nemen. De chauffeur zei, de fout ligt bij hun ze laten je Yokya in zonder stempel en vervolgens mag je het zelf oplossen. Tjaaaa maar wat doe je eraan, dit is Indonesia! Dat hoef ik hem niet te vertellen.
Dus maak ik er vandaag een relax dagje van om mij vervolgens in het avontuur van de bureaucratie te storten.
Oh ja ik neem mijn badpak mee, je kunt nu zwemmen door de straten van Jakarta, maak dat maar eens mee. Halleluja.
Vanavond bidden hier 32 kindertjes voor mij dat het allemaal goed komt, wat wil ik nog meer......
Dus volgers, wellicht enkele dagen geen blog.
Even alles laten bezinken. Het zat me niet lekker, wat kan ik er aan doen dat ze een stempel vergeten? Albert en Lloyd gebeld. Ik wil terug en toch nog even vertellen dat het mijn schuld niet is en ik met de gebakken pisang zit. Daarbij kost het me veel geld. Goed idee volgens hen, met enkele tips van hun ben ik achter op de scooter van Mas naar het vliegveld gegaan, afdeling Internationaal reisverkeer.
Daar werd ik serieus genomen, ( mijn paar jaar theater school hielp mij een handje). Het begon met 1 employee, vervolgens kwam de 2e, een half uur later waren het er 5. Ik heb er 1 1/2 uur gezeten, er werd heen en weer gebeld. Iedereen sprak zich tegen. Een ding is zeker, het is een gigantische zaak.In mijn ooghoeken zag ik passagiers doorlopen omdat er niemand meer aan de band stond, allen op het kantoor. Hilarisch. Uiteindelijk werd me medegedeeld dat een van de mannen mijn school kent en daar kontakten heeft. Morgen belt hij school om door te geven wat er uiteindelijk beslist wordt. Ik wil mijn mobiele nummer geven maar dat is niet nodig, ze bellen school...... Het slechste scenario geven ze mee, is een vlucht naar Jakarta die zij boeken. Ik heb gezegd dat wanneer het mijn fout zou zijn ik alle begrip heb. Maar dit is niet mijn fout, en ik heb geen extra geld. Dat zouden ze meenemen in hun besluit......?????
Ik beloof hun een echt Ned. cadeautje wanneer ze iets in mijn voordeel kunnen betekenen. Veel gelach. De klompjes staan klaar!!!!!
-
27 Januari 2014 - 08:32
Madeleine:
Jeetje ik bid met ze mee, doe voorzichtig en hou me op de hoogte! Jij weer!!!!!!!!!
Dikke kus
je zusje -
27 Januari 2014 - 09:05
Trees Collard:
Goeje morgen
Ja dit is nu bureaucratie alsof je niets anders hebt te doen,dat word een hele trip.
En je gaat alleen,en dat duurt een paar dagen!!
Wat erg,maar doe voorzichtig,je hebt dus een lange reis voor de boeg,jammer in het donker kun je niet genieten van landschap,en je hebt de goede klasse voor de trein,waar je kunt slapen en eten.
En dat alleen voor een stempel,maar daar zijn ze streng mee.
We horen het wel hoe het afloopt,gr Trees. -
27 Januari 2014 - 11:41
Marina:
Indonesia ten TOP.... sterkte xxx -
27 Januari 2014 - 11:53
Sam:
Goed verhaal Mutti! Komt goed, inshallah! ;) -
27 Januari 2014 - 16:28
Niko:
Hoi Jacqueline,
Zoals je weet, kun je bij aankomst een visum voor dertig dagen krijgen. Deze kun je eenmalig laten verlengen voor nog eens dertig dagen. Het visum voor dertig dagen verlengen is bepaald niet makkelijk. De procedure is sterk afhankelijk van de ambtenaar, als de persoon corrupt is dan weet je nooit hoe lang gaat duren. Tevens heb ik begrepen, dat bij aankomst de douanier in Jakarta vergeten was een stempel in jou het paspoort te zetten. Dit maakt het geheel nog extra gecompliceerd.
Je moet ervoor zorgen, dat iemand met je meegaat ! Anders proberen ze je wijs te maken, dat je al te laat bent en extra moet betalen. Vervolgens moet je een paar dagen later terugkomen en dan is nog de vraag of de visum klaar is!
Advies, blijf rustig en wees niet assertief! Assertiviteit werkt in Indonesië niet!
Succes,
Niko
-
27 Januari 2014 - 21:21
Victorien:
Ha tante Pella
Ik volg je verhalen en ze zijn beeldend genoeg om me er een voorstelling van te maken.
Probeer niet te bijdehand te doen want dat zijn ze niet gewend van vrouwen.
Misschien nog iets meer drama erin... Is je wel toevertrouwd. We duimen voor je.
Groetjes Victorien & Fam.
Kan geen toeval zijn dat het weeshuis naar mij vernoemd is toch ? -
28 Januari 2014 - 20:36
Niko:
Hoi Jacqueline,
Bij deze een anekdote uit het kookboek van mijn moeder “Jariyah”.
Mijn moeder laat niet zomaar over zich heen lopen! Toen ik tijdens onze reis in 1995, Indonesië niet in mocht door problemen met mijn paspoort, ging mijn moeder in discussie met de douaniers. Zij liet merken dat haar roots in Indonesië lagen en dat ze niet moeilijk moesten doen! Ze was immers met haar zoon naar Indonesië afgereisd vanwege het overlijden van haar moeder. “Of willen jullie soms geld” zei mijn moeder! In tegenstelling tot de doorsnee Indonesische vrouwen komt zij voor zichzelf op, maar helaas werd dit door de douaniers niet geaccepteerd!
Het lukt haar uiteindelijk om mij het land in te krijgen. Echter om hun “machtpositie” te tonen kregen wij wel het vriendelijk verzoek om alle bagages te openen. Onder haar protest werden alle koffers grondig gecontroleerd. Zij weigerde om de koffers weer in te pakken!!!! Daar konden wij achteraf wel om lachen.
Jacqueline nogmaals heel veel succes,
Niko
-
29 Januari 2014 - 09:27
Lieke Meijers:
Haaa Jacqueline!
Wauw wat een mooie verhalen, ik had behoorlijk wat bij te lezen. Je hebt het zo te horen goed naar je zin in Yogya. Fijn dat de kinderen waarmee je werkt zo lief en creatief zijn. En wat leuk dat je al Nederlands bezoek hebt gehad :D
Spannend zeg die aardbevingen. Ik hoop dat alles goed komt met je visum!!!
Ik ga nu even je foto's kijken!
Veel succes met je visum!!!! Ik kijk weer uit naar een vin rouge avond!;)
Liefs van Lieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
